Ik kan me geen mooier moment voorstellen deze week. Er komt een e-mail binnen. Een oud-student stuurt me een bericht. Hij vertelt wat hij nu doet (net een Ph.D gestart in Duitsland) en hoe hij daar gekomen is. En… hij wil me bedanken. Hij kwam bij mijn cursus binnen met behoorlijke weerzin tegen statistiek. Hij was bang het vak niet te zullen halen. Hij verwachtte statistiek niet te zullen gebruiken in zijn latere loopbaan. En kijk nou: hij is een gedegen onderzoeker geworden, die zelfs de meest ingewikkelde methoden niet schuwt.
Met zijn toestemming laat ik een stukje van zijn bericht aan jullie lezen. Niet om mezelf op de borst te slaan (dat vooral niet), maar om je een hart onder de riem te steken.
Ben je student? Dan is dit verhaal wellicht een oppepper voor je.
Ben je docent? Dan kan jouw tomeloze inzet voor je studenten zijn vruchten afwerpen. Ik ben blij en trots dat ik er voor die studenten kon zijn, en het verschil kon maken.
'The reason for writing you is that I wanted to thank you for taking the fear out of stats. As you might recall I was really, really bad at stats and in fact, I was quite terrified by it. Nonetheless, your kind and understanding (yet challenging) way of teaching helped me to see stats (and statisticians for that matter) not as a scary thing that is out to get me, but as something that can be mastered with a little effort (even though, admittedly, my grades remained low for some time to come).
Anyways, to cut a long story short. I have grown to like statistics and (amazingly enough) I have become quite good at it (even with exotic stats like “dynamics of complex systems”). I am convinced that I owe a huge part of this development to you and your way of teaching. I believe that your way of dealing with my statistical shortcomings during your classes and our individual talks has lowered my reactance to and fear of stats significantly and has thus set the stage for my (initially slow) gradual mastery of it.'
Vanaf 1 mei ga ik me op een andere wijze voor studenten en opleidingen inzetten: als DEAN van de Academies voor Economie & Management/Scaldis (International Business School) aan de HZ University of Applied Sciences in Vlissingen. Ik neem afscheid van het University College Roosevelt, waar ik vele jaren met ontzettend veel plezier en toewijding mijn studenten heb les gegeven.
Een van de doelen is om praktijkonderzoek (nog beter) op de kaart te zetten. Daar verheug ik me enorm op. Echter, ik zal mijn studenten erg missen.
Tot de volgende keer!
Nel Verhoeven