Het regent en het is niet koud. Typisch zo’n dag uit december 2015. Veel te warm voor de tijd van het jaar, veel wind en regen. Ik ben net terug van het sporten en schrijf aan mijn blog, de wind beukt tegen het huis. Binnen is het knus. Hoewel ik niet zo van terugkijken houd, doe ik dat vandaag toch een beetje. Winterblues? Tijd van het jaar? Nee hoor, bij terugkijken hoort vooruitkijken. En dat doe ik graag!
Ik geniet van mijn vrije dagen na een heel druk en intensief jaar. Een jaar waarin ik van baan wisselde en voor de tweede keer oma werd, en een jaar waarin ik veel nieuwe indrukken opdeed als dean bij de Hogeschool Zeeland. Ik voel me er inmiddels helemaal thuis. Dit jaar kwam er ook weer een nieuw boek uit. Ik ben trots op al mijn boeken, maar op deze in het bijzonder: voor ’t eerst deel ik mijn ervaringen met het begeleiden van praktijkonderzoek met heel veel collega’s. Gaf ik tot nu toe alleen lezingen en workshops in het land over dit onderwerp, nu kunnen docenten ook lezen hoe ik het begeleiden van onderzoek zie, waar valkuilen zitten en waar kansen liggen. Verder kunnen ze tips en suggesties opzoeken bij tal van zaken die bij het begeleiden van onderzoek komen kijken. Lezingen en workshops geef ik nog steeds; de vraag ernaar is eigenlijk nog toegenomen, omdat de docenten nu in gesprek willen. Niet alleen met mij maar voornamelijk met elkaar. Ik ben van mening dat dit een zeer positieve ontwikkeling is. Kennis en ervaring delen betekent immers dat je ook kennis opdoet.
Op zeven december heb ik het eerste exemplaar van mijn boek aangeboden aan ons College van Bestuur, i.c. John Dane. Dat gebeurde tijdens een feestelijke bijeenkomst met toespraken over praktijkonderzoek en over het begeleiden ervan. De hartelijke felicitaties, de vele wensen van mijn collega’s deden me goed. Dat zal ik niet licht vergeten. Zo’n boekpresentatie markeert niet zomaar het einde van een periode (de schrijfperiode): voor mij is dit pas het begin. Het boek moet immers haar vruchten nog afwerpen. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen.
Allereerst wil ik weten wat de docenten van het boek vinden. De eerste reacties komen al binnen, van complimenten (altijd leuk) tot aanbevelingen en kritische kanttekeningen (altijd goed). Ik verzamel ze en schrijf erover – hier in mijn blog, of in een volgende druk van het boek.
Ten tweede wil ik met het boek de discussie aansnijden over de plek van praktijkonderzoek in het hbo en het belang van een goede begeleiding ervan. De eerste aanvragen hiervoor laten zien dat deze discussie leeft. Ten slotte gebruik ik mijn ervaringen uit het boek in mijn eigen werk als dean. Er is een grootscheepse innovatie van ons curriculum aanstaande. Dat is het curriculum van de Academie voor Economie en de nieuwe International Business School. Deze innovatie zal uitmonden in een nieuwe manier van leren voor studenten, en daaraan gekoppeld een nieuwe manier van het begeleiden van studenten. Mijn ervaringen met de begeleidingspraktijk, opgetekend in het boek, gaan daar zeker bij helpen.
Nieuwsgierig geworden? Ik praat je graag bij. Geniet ondertussen van de Kerstvakantie! Ik wens jullie een fantastisch 2016 toe!